Vrachtwagenchauffeur Madlen Lata van TOPREGAL over haar beroepsleven

40 ton op de weg, de horizon in de verre verte en de weg – altijd recht vooruit. Voor een goed functionerende logistiek spelen vrachttransporten een onmiskenbare rol. Maar zoals de aandrijftechniek zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld, verandert ook het domein en de gemeenschap. Steeds meer vrouwen wagen de sprong in de zware klasse. Maike Wrieden van Borgmeier Public Relations sprak met Madlen Lata van TOPREGAL over het beroepsleven als vrouw achter het stuur van een vrachtwagen.

(Filderstadt) Hoe het met vooroordelen gesteld is, of ze kloppen of niet, en wanneer een vrouw in de cabine een beter overzicht heeft, vertelt Madlen Lata van TOPREGAL GmbH in haar ervaringsverslag. Ze rijdt met de grote vrachtwagens door heel Duitsland en internationaal.

Maike Wrieden: Hoe bent u op het idee gekomen om vrachtwagenchauffeur te worden?

Madlen Lata: „Deze passie is ontstaan uit een eerder voor meisjes bekend cliché – de paardensport. Een tijdlang heb ik in een manege gewerkt en ging ik vaak mee naar wedstrijden. Maar het was niet het rijden dat me zo fascineerde, maar hoe de ruiter haar transporter kon bedienen. Dat inspireerde me – de omgang met de grote machine en de elegantie waarmee je zo’n voertuig kunt hanteren. Dat wilde ik, ik wilde de weg op, ik wilde rijden. Dus heb ik een 3-jarige opleiding tot vrachtwagenchauffeur gevolgd. Het trekt me aan om op de weg mijn eigen baas te zijn, het gevoel van vrijheid als ik rijd, de open weg voor me die me steeds verder trekt. Dat kan geen kantoor me bieden.

Hoe was uw opleidingstijd?

Vakkundig goed, zelfs zeer goed, hoewel ik de enige vrouw was. Het kan me echter niets schelen, ik categoriseer niet op basis van geslacht. Het gaat om de omgang en het respect voor elkaar. Er was in die tijd een ervaring waarbij dat genoemde respect ontbrak. Ik werd ingedeeld met een collega die, laten we zeggen, traditionele opvattingen had en ook zo met mij omging. Hij nam me niet echt serieus en vertrouwde me de werkzaamheden en leiding in en om de vrachtwagen niet toe, en dat toonde hij ook aan. Het was gewoon geen teamwerk en daardoor verliep het ook niet soepel en doelgericht in termen van het uitvoeren van de opdrachten – en daar zou het om moeten draaien. Ik heb toen actief gevraagd om met iemand anders samen te werken. Persoonlijke gevoelens belemmeren goed teamwerk, en dat is juist in de omgang met zware machines en goederen van groot belang.

Als vrachtwagenchauffeur moet Madlen Lata ook de handen uit de mouwen steken en bijvoorbeeld de lading zekeren

Dus zijn er geen verschillen in de manier waarop vrouwen in de logistiek werken?

Niet direct. Uit mijn ervaring kan ik zeggen: vrouwen zijn soms iets geduldiger of bedachtzamer, wat in sommige situaties op de weg of bij laadprocessen zelfs een groot pluspunt kan zijn. Maar dat moet je niet veralgemenen. Veel is een kwestie van persoonlijkheid. Aangezien je als vrachtwagenchauffeur in het verkeer met andere weggebruikers bent, moet je over het algemeen iets robuuster en rustiger zijn. Ik had ooit een klapband op de snelweg. Gelukkig is er niets ergers gebeurd. Maar het was ook niet meer te veranderen. Het heeft geen zin om energie te verspillen aan woede-uitbarstingen, maar hier is het belangrijk om rustig en doordacht alle noodzakelijke veiligheidsmaatregelen te nemen en de pechdienst naar beste vermogen te ondersteunen. Hittehoofden, of ze nu man of vrouw zijn, zijn op de weg niet goed. De druk van deadlines, rij- en rusttijden, het zoeken naar parkeerplaatsen en economisch rijden is groot, maar egoïsme en agressie hebben op de weg niets te zoeken. Hier ligt echter veel mis als de werkgever deze druk uitoefent, daar moet iets aan gedaan worden.

U ziet dus ook werkgevers in de verantwoordelijkheid?

Ja, natuurlijk, maar ik bedoel dat niet in negatieve zin, maar in positieve. Wie als werkgever mannen en vrouwen gelijke kansen biedt in de transportsector, niet op basis van geslacht, maar op basis van de benodigde vaardigheden en modern met de tijd meegaat, creëert een bredere variëteit en een kleurrijker spectrum aan vakmensen en kan veel flexibeler opereren. Vloeiende logistiek functioneert beter en veiliger als de dynamiek voortkomt uit goed management, dan wanneer deze gebaseerd is op druk en dreigementen. Goede bedrijfs- en afdelingsleiders weten dat en kunnen dat praktisch in het team zo delegeren. Bij TOPREGAL is het bijvoorbeeld zo dat we onze rij- en rusttijden bijna altijd zelf mogen indelen. Belangrijk hierbij is dat de goederen op tijd bij de klant zijn. Onze ritten zijn zeer goed gepland en daardoor hebben we minder druk.

Foto’s: © TOPREGAL